Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na ósmą odsłonę Parku Rzeźby na Bródnie.
„Nie błękitna laguna, to urbanistyczny chaos.
Nie przeszkadza mi akurat, bo to ludzie tworzą całość”*
Ósma odsłona Parku Rzeźby poświęcona jest temu kim są, jak postrzegają i jak wyrażają siebie mieszkańcy Bródna – osiedla, które dokładnie sto lat temu stało się częścią Warszawy. Dziś to jedna z najbardziej różnorodnych etnicznie i społecznie dzielnic miasta. W ramach tegorocznej edycji w Parku powstanie monumentalna rzeźba, stworzona wspólnie z bródnianami według pomysłu Pawła Atlhamera, dla której inspiracją jest słynny pomnik „Mieszczan z Calais” Augusta Rodina. Figury, które złożą się na zbiorowy autoportret, powstaną podczas warsztatów w miejscach, gdzie spędzają czas mieszkańcy Bródna: w siłowni i klubie fitness, w pracowni Umbra, przy Domku Herbacianym w Parku, w Domu Kultury Świt, w ośrodku dla uchodźców, w Urzędzie Dzielnicy Targówek, w restauracji oraz w kościele parafialnym Marii Magdaleny. Podczas finału 3 września odsłonięty zostanie projekt rzeźby, który następnie pojedzie do Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, gdzie wykonany zostanie jej odlew.
Tytułowi „mieszczanie” to nie tylko ludzie, którzy mieszkają w stolicy, ale mieszczaństwo jako grupa, która, jak pisze Agata Bielik-Robson: „poszukuje swojej tożsamości i dzięki temu ma ogromną energię. Wymyśla. Jest (…) klasą, która mówi: a teraz będziemy tym. A teraz będziemy tamtym...”. Ta cecha historycznego mieszczaństwa zyskuje nowy wymiar dzisiaj, kiedy potrzeba ciągłej autoidentyfikacji i ekspresji stała się nieodłączną częścią miejskiego stylu życia. Autoportret jako gatunek przeżywa obecnie renesans, czego dobitnym wyrazem jest popularność selfie. Współczesny mieszczanin to z jednej strony człowiek kształtujący swój los przez pracę, z drugiej ktoś poszukujący odrębności i tożsamości, stwarzający i wyrażający siebie.
[MORE]Współczesna wariacja na temat pomnika – najbardziej klasycznego typu rzeźbiarskiej reprezentacji – zderzona zostanie też z innym znaczeniem słowa rzeźba. Na co dzień wielu ludzi Bródna pracuje nad rzeźbą własnego ciała – w samym Parku działa ośrodek sportu i rekreacji, plenerowa siłownia, odbywają się cotygodniowe joggingi w ramach akcji Parkrun czy zajęcia jogi.
Kultura fizyczna jako silny element tożsamości bródnian stanie się punktem wyjścia dla serii performansów podczas finału edycji, które podkreślą tę żywą cielesność i jej wizerunkowy oraz widowiskowy wymiar. Postinternetowi artyści – Marta Ziółek oraz Nik Kosmas i Helga Wretman (uczestnicy 9. Biennale w Berlinie), do udziału w swoich akcjach z pogranicza treningu i spektaklu zaproszą lokalnych sportowców amatorów. Ziółek zaprezentuje premierowy performans „4 rzeźby, pop i woda gazowana", w którym taniec i tandeta mieszają się z ulicznym blichtrem. Nik Kosmas odsłoni zaprojektowany dla Parku Rzeźby przyrząd do ćwiczeń i poprowadzi trening, a Helga Wretman stworzy choreografię, która posłuży do wykonania filmowego i fotograficznego portretu bródnowskich miłośników fitnessu.
„Żyję tu, betonowy raj, gaj, ciemne lasy.
Betonowy styl życia, New Era, dres, adidasy”*
Park Rzeźby na Bródnie powstał w 2009 roku, jako wspólna inicjatywa artysty Pawła Althamera, Urzędu Dzielnicy Targówek i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Park pełni funkcję ewoluującej wystawy sztuki współczesnej, prezentowanej pod gołym niebem i dostępnej dla widzów przez 24 godziny na dobę.
* Cytaty pochodzą z utworu „Moje miasto w nim ja” Dudka RPK (Razem Ponad Kilo) i Siwersa – rapera z Targówka.